Z j. łac. classicus – doskonałość, pierwowzór – kierunek literacki w oświeceniu, który był rozumiany w kategoriach użytecznej społecznie roli całego piśmiennictwa, a zatem literatura powinna spełniać funkcję nauczyciela, winna być dydaktyczna i moralizatorska; nawiązanie do dorobku antyku nazywanego klasycyzmem- pierwowzorem, doskonałością
