Mesjanizm biblijny
Wiara w pojawienie się Mesjasza, czyli odkupiciela za ludzkie grzechy (Pomazaniec, Chrystus, Namaszczony, Wybraniec). Dzięki temu Bóg wybaczy ludziom ich grzechy i będą mogli zyskać raj. W Nowym Testamencie poznajemy Jezusa Chrystusa, który jest Synem Bożym i ginie na krzyżu. Zamordowany przez ludzi zmartwychwstał trzeciego dnia i w ten sposób własnym cierpieniem odkupił ludzkie grzechy. W religii judaistycznej istnieje oczekiwanie na nadejście Mesjasza.
Polski mesjanizm
W wiekach XVII i XVIII w Polsce pojawił się mesjanizm jako postawa filozoficzna, wiara, przekonanie, że któryś z przywódców polskich grup nosi znamiona mesjasza. Sarmatyzm barokowy przyniósł ze sobą wiarę w moc polskiego narodu wywodzącego się ze starożytnego plemienia Sarmatów. W XIX wieku niektórzy polscy romantycy wierzyli, iż naród polski jest zbawcą narodów i cierpiąc pod zaborami, da wolność innym narodom uciśnionym niczym Chrystus. Najlepiej przedstawia to scena widzenia księdza Piotra w „Dziadach” cz. III Adama Mickiewicza.