Lingwinizm (łac. lingua – język) to pojęcie określające poezję, poetów stosujących nowy typ liryki. Dotyczy pokolenia poetów debiutujących w 1956 roku. Należeli do nich Miron Białoszewski i Stanisław Swen Czachorowski. Prowadzili oni różnego rodzaju doświadczenia, gry i zabawy językiem, słowem i poetycką wypowiedzią. Akcentowali fascynacje życiem i przedmiotami codziennego użytku. Korzystali z doświadczeń Awangardy Krakowskiej.
