Teatr antyczny jako twórczość sceniczna powstał i rozwijał się w związku ze świętami ku czci boga Dionizosa, powstaniem (zob.)
dramatu i
tragedii antycznej. Jako instytucja organizował widowiska sceniczne z udziałem aktorów przedstawiające jakieś wydarzenia.
Cechy teatru antycznego
Obowiązywała zasada trzech jedności:
– czasu – akcja dzieła nie mogła przekroczyć 24 godzin.
– miejsca – przedstawienie odbywało się w jednym miejscu, najczęściej był to dziedziniec pałacu.
– akcji – jednowątkowość – jeden wątek.
Ponadto:
– aktor nosił koturny, kostium oraz maskę, która była przez cały czas uśmiechnięta lub smutna, w zależności od typu przedstawienia (komedia lub dramat)
– opowiadaniem co się działo wcześniej lub myśli bohatera wyrażał chór stojący nieopodal sceny śpiewając
– mogli występować jedynie mężczyźni
– mogło występować jedynie 3 aktorów jednocześnie, jeśli chciało się wprowadzić nowego bohatera na scenę, jeden z poprzedników musiał zejść z niej.
Teatr antyczny kojarzę z amfiteatrem
