postać, z reguły główna, wokół której rozgrywają się wydarzenia w utworze prozatorskim.
Autor:
biografia
Życiorys.
bibuła
nazwa wydawanych w drugim obiegu czasopism, ulotek, prasy i książek
bibliografia
dziedzina nauki zajmująca się zbieraniem i opisywaniem wiedzy o książkach, czasopismach i wszelkich innych wydawnictwach. To także termin oznaczający spis utworów wykorzystanych w danej pracy pisemnej.
beletrystyka
(fr. literatura piękna) dawniej nazwa ogółu literatury pięknej, dzisiaj potoczne określenie utworów prozatorskich o tematyce lekkiej, łatwej i przyjemnej.
baśń
ludowa opowieść wyjaśniająca zjawiska metafizyczne (duchowe) oraz prawdy moralne, na których straży stoi tradycja narodowa.
barbaryzm
zapożyczenie wyrazu z języka obcego.
ballada
utwór epicko-liryczny przedstawiający zdarzenia dziwne, zagadkowe, o akcji z wyeksponowanym punktem kulminacyjnym i ulirycznionej narracji.
bajka
utwór wierszowany lub epicki o charakterze moralizatorskim.
Awangarda Krakowska
grupa poetów skupionych wokół czasopisma „Zwrotnica” wychodzącego w latach 1922-23 oraz 1926-27 w Krakowie. W jej skład wchodzili: Jan Brzękowski, Jalu Kurek, Julian Przyboś oraz teoretyk grupy Tadeusz Peiper. Domagali się nowej poezji, odpowiedniej do rozwoju cywilizacji. Wytworzyli nowy typ metafory o bardzo odległym kojarzeniu. Tematyka wierszy Awangardy skupiała się na ukazywaniu życia ludzkiego w myśl haseł: miasto, masa, maszyna.